باربری در اصفهان

نخ رشته ای بلند از مواد است که اغلب از چندین رشته یاباربری در اصفهان الیاف تشکیل شده است که برای اتصال، ایجاد یا تزئین منسوجات استفاده می شود. مصریان باستان به ایجاد نخ با استفاده از الیاف گیاهی، پشم و مو معروف بودند.[1] امروزه نخ را می‌توان از مواد مختلفی از جمله پنبه، پشم، کتان، نایلون، ابریشم، پلی‌استر و غیره، اما نه محدود به آن، ساخت. همچنین نخ‌های فلزی (که گاهی در منسوجات تزئینی استفاده می‌شود) وجود دارد که می‌توانند از سیم ریز ساخته شوند. نخ شبیه نخ، بند ناف، ریسمان یا ریسمان است و بین روش استفاده از این اصطلاحات همپوشانی وجود دارد. با این حال، نخ اغلب به معنای مواد نرم و صاف برای خیاطی، گلدوزی، بافندگی یا ساخت توری یا توری استفاده می شود. نخ اغلبباربری در اصفهان به معنای مواد ضخیم تر و نرم تر، مناسب برای بافندگی و قلاب بافی استفاده می شود. طناب، ریسمان یا ریسمان معمولاً مواد محکم‌تری هستند و برای بستن و بستن مناسب هستند. خواندن از مواد بسیار متنوعی ساخته می‌شود. در مواردی که یک نخ قوی تر از ماده ای است که برای اتصال آن استفاده می شود، اگر درزها تحت فشار قرار گیرند، ممکن است قبل از پاره شدن نخ، ماده پاره شود. لباس ها معمولاً با نخ هایی با استحکام کمتر از پارچه دوخته می شوند تا در صورت فشار دادن درز قبل از لباس شکسته شود. کالاهای سنگینی که باید در برابر فشارهای قابل توجهی مانند روکش، صندلی ماشین، برزنت، چادر و سراجی مقاومت کنند، نیاز به نخ های بسیار قوی دارند. تلاش برای تعمیر با نخ سبک معمولاً منجر به خرابی سریع می‌شود، اگرچه  باربری در اصفهانمجدداً استفاده از نخی قوی‌تر از ماده دوخته شده می‌تواند قبل از اینکه خود نخ جا بیفتد باعث ایجاد پارگی در آن ماده می‌شود.